ÇİÇEKDAĞI
İlçe, bağlı bulunduğu Kırşehir iline 65 km. uzaklıkta ve İl’in kuzeydoğusundaki yüksek plotoların kuzeye bakan yamaçlarında 936 rakımlı bir yaylada yerleşmiştir. İlçe 4 km.lik mesafede bulunan YERKÖY ilçesiyle içiçe bulunmakta ayrıca AKÇAKENT, AKPINAR, BOZTEPE, DELİCE gibi ilçelerle komşu olmaktadır.
Çiçekdağı 1845 yılında Boyalık adında bir köy iken Yozgatın Kızıl koca ve Sungurlunun Selmanlı Bucağına bağlı kalmış, Sultan Mecit saltanatının son yıllarında Mecidiye adı ile Yozgata bağlı bucak olmuştur.
1855 yılında Mecidiye Bucağı İlçe olarak örgütlenmiştir. 1910 yılında ilçe sıfatı kaldırılmış Kırdök köyü İlçe olmuş ve buraya bağlanmıştır. Mecidiye 1912 yılına kadar bu ilçeye bağlı kalmıştır. 1912 yılında yeniden ilçe olmuş, 1914 yılında ise ilçe teşkilatı Mucura kaldırılmıştır. 1915 yılında tekrar ilçe haline getirilmiştir. 1930 yılında ilçenin adı değiştirilerek Çiçekdağı olmuştur.
Akçakentin ilçe olmasıyla yüzölçümü 1409 km.2 den 950 km2 ye düşmüştür. Toplam nüfusu 21059, merkez nüfusu 6683, köylerin toplam nüfusu 14376 dir. İki kasaba Belediyesi ve 44 köyü vardır.
ÇİÇEKDAGI ILÇESININ TARIHÇESİ
Kırşehir ilinin kuzeyinde yer alan Çiçekdağı ilçesi kuzey ve doğusunda Yozgat-Yerköy , batıda Akçakent ilçesi ,güneyden Boztepe ilçesi ve merkez ilçe ile çevrilidir. İle uzaklığı 65. kilometredir. Çiçekdağı 1845 yılında Boyalık adında bir köy iken Yozgat'ın Kızılkoca ve Sungurlu'nun Selmanlı Bucağına bağlı kalmış,Sultan Mecit saltanatının son yıllarında Mecidiye adı ile Yozgat'a bağlı bucak olmuştur. 1855 yılında Mecidiye bucağı ilçe olarak örgütlenmiştir.1910 yılında ilçe sıfatı kaldırılmış Kırdök köyü ilçe olmuş ve buraya bağlanmıştır.Mecidiye 1912 yılına kadar bu ilçeye bağlı kalmıştır. 1912 yılında yeniden ilçe olmuş ,1914 yılında ise ilçe teşkilatı Mucur'a kaldırılmıştır. 1915 yılında tekrar ilçe haline getirilmiştir.1930 yılında ilçenin adı değiştirilerek Çiçekdağı olmuştur. Akça kentin ilçe olmasıyla yüzölçümü 1409 Km.2 den 950 km2 ye düşmüştür. Toplam nüfusu 21059, Merkez nüfusu 6683 , köylerin toplam nüfusu 14376 dır. İki belediyesi ve 44 köyü vardır.
ÇIÇEKDAGI ILÇESININ TARIHI GELISIMI
A-OSMANLI DÖNEMI
1845-1923 yillari arasindaki dönemdir.Çiçekdagi'nin kurulus yilinin 1845 olarak tespit edilmesinin nedeni ismine yazili belgelerde bu tarihden itibaren sonra rastlanilmaktadir.Çiçekdagi'nin daha önceki dönemlerde varligini ispatlayacak yazili yada yazisiz bir belgenin olmamasi kurulusunun 1845 oldugunu göstermektedir.
Çiçekdagi kurulus yillarinda Boyalik köyü adiyla aniliyordu.Boyalik köyü ilk zamanlar Yozgat'in Kizilcakaya ve sonralari Sungurlu'nun Salmanli nahiyelerine baglanmistir.Ismine Boyalik denmesinin nedeni ise halkinin kök boyalari üretmesi ve bunlarla hali iplikleri boyamasindandir.Çiçekdagi'nin ayni adla anilan mahallesinde camiinin kenarina kurulmustur.
İnsanlığın belirli genel gereksinimleri vardır. Bu gereksinimleri gidermek için bir plan yaparlar; bu plana kültür deriz. Yüzyıllarca kişinin maddi (yeme,içme,giyinme) gereksinimleri olmuştur;aşka gereksinim olmuştur. Bir toplumun üyesi olmayı arzulamıştır. Kendini anlatmak istemiştir, eğitim,din,eğlence v.s. ihtiyaç duymuştur. İşte insan bütün vakit ve enerjisini bu şeylere harcar. Onlar onun kültürüdür.Kültürü "kişinin toplumun üyesi olarak kazandığı bilgi, inanç, sanat, ahlak, kanun, örf, adet ve benzeri yeteneklerin tümünün ortaya getirdiği bir komplekstir" şeklinde tanımlarsak Çiçekdağı ilçesinin de bazı özellikleri dikkat çekmektedir.
İçemiz değişik yerlerden gelen aşiretlerin yerleşim alanı olduğundan gelenek ve göreneklerde farklılıklar göstermektedir.Bu, ilçemizin kültür zenginliğini göstermektedir.Yüz yıllar boyunca birlikte yaşama sonucu yaşam biçimlerinde etkileşim ve değişimler olmuştur. İlçemiz ve köylerinde düğünlerde yöremize ait sinsin, tura, cirit oyunları ayrıca ağırlama,
Çiçekdağı, üç ayak, kaşık oyunu gibi halk oyunlarımız oynanmaktadır.İ Cenazelerde kadınlar tarafından o anki duygularla ağıtlar söylenir.İlçemizin bazı köylerinde cenaze evlerinde veya yakınlarında taziyeye gelen kişilere etli bulgur pilavı,yoğurt çorbası,üzümlü ikram edilir.Bu gelenek yüzyıllardır devam etmektedir.
İlçemizde yöresel olarak en çok; etli Kürt pilavı,bulama,tarhana çorbası, mantı, madımak, halise, erişte, onaşı, gabul (guymak) çoban aşı, arabaşı, kavurma, kesme çorbası yemekleri ile saçkıran, kömbe, kete, katmer, sirkeli içli katmer, tereyağlı nan, mayalı çörek hamur işlerinin yanında tatlı olarak baklava, kaburgalı siyah üzüm, üzümlü, kadayıf, hoşaf, sütlaç, un helvası, fındıklı ve cevizli tereyağlı incir dolması, aşure, tereyağlı kayısı kavurması yapılmaktadır.
Yöremize ait bazı batıl inançlar :
*Kadınlarımız doğumdan sonra kırkı çıkana kadar uğursuzluk getirir düşüncesiyle iğne ve iplik kullanmazlar.
*Mezarlıkta iken belli bir mezarın parmakla gösterilmesi günah sayılır.
*Ölen kişinin ardından ölü evinden müsaade alınmadan tıraş olunmaz, televizyon v.b.şeyler açılmaz.
*Ölen kişinin evinde kırkı çıkana kadar dış lambanın açık tutulması.
*Yeni doğum yapmış kadının yanına akrabaları dışında kırk gün varılmaz.
*Düğünler de kına yakılırken kınayı yakacak kişinin anne ve babasının sağ olmaları gerekir
Yöremize ait anlatılan ilginç hikayeler.
AKKIZ TEPESİ
İlçemiz Çepni köyü Ak kız tepesi mevkiinde yaşadıkları söylenen iki erkek bir kız üç kardeşe ait olan ağaçlardan bir tanesinin yıllar sonra orada yaşayan bir kişi tarafından kesilmesi sonucu ağacı kesen kişi ve öküzleri ölür, kesilen ağaçtan kan akmaya başlar.Ak kızın mezarı halen bu mevkiinde bulunmaktadır.
GEYİK KOŞMUŞ
İlçemiz Çepni köyünde yaşayan bir kişinin At tepesi mevkiinde tarlası varmış.Bu kişi bir avuç buğday ve tek öküzü ile tarlaya gider.Tarlaya her gittiğinde yanına bir geyik gelir.Köylü öküz ile birlikte geyiği koşar ve tarlayı sürermiş.Geyik yorulduğunda olduğu yerde yatarmış, köylü de onu orada bırakıp geri dönermiş.Yine bir gün geyik yorulmuş yatarken tarlada sürülecek az bir yer kaldığı için geyiği yattığı yerden kaldırmış yarım kalan yeri bitirmiş.Bu olaydan sonra geyik bir daha gelmemiş.
ŞEKER DE ŞAŞMIŞ KÖYLÜNÜN ELİNDEN
Kırşehir valisi 1950'lili yıllarda bir kış günü Çiçekdağı Kaymakamlığını ziyarete gelir.Ziyaret dönüşünde Demirli köyü içerisinde kardan dolayı mahsur kalır ve köy odasında misafir olur.Akşam yemeğinden sonra valiye kahve ikram etmek isterler.Vali orta şekerli bir kahve ister.Kahveyi yapan kişi valiye kahveyi götürmesi için ev sahibine verir.Ev sahibi de şekerin atılıp atılmadığı tereddüdü ile kahveye bir avuç şeker atar valiye ikram eder.Kahveyi yudumlayan vali kahvenin çok şekerli olduğunu görünce orada bulunan köylülere dönerek esprili olarak:
-Şeker de şaşmış bu köylünün elinden, der.
